Ve Büyük Adım
Merak ediyorum Kristof Colomb Amerika’yı keşif için yola çıktığında neler hissediyordu.
Düşünsenize, elinizin altında büyük kalyonlar ve yüzlerce denizci var.
Hareket anı geliyor ve herşeyi arkanızda bırakıyorsunuz.
İlk ivme, heyecan…
Yıllarca içimdeki heyecan Ulusoy otobüsünün Eğitim Fakültesinin yanından Ankara yoluna dönerken ki ivmesiyle yaşanmıştır.
Uzun süren yolculuklardı o zamanlar. 9-11 saat otobüs yolculuğu. Ve ardından gene İstanbul. Ne tuhaf “gene İstanbul” ifadesi yıllarca benimle beraber kaldı. Zira ben 17 yıllık İstanbul hayatımda hep geri döndüm. Gittim ve mutlaka geri döndüm; Danimarka, Kosova, ABD, askerlik…Şimdi gene gidiyorum. 12 saat sonra Atatürk Havaalanından kalkan uçak beni bu şehirden uzaklaştıracak.
Bu şehir artık daha bir ayrı benim için; eşim ve çocuğum İstanbul’da yaşıyor. Ben gene bu şehire geleceğim. İleride. Bir gün. Burası bizim için bir merkez, kaçış noktası. Mutlaka gene gelinecek bir yer. Evim, yatağım, çekmecem burada benim. Oğlumun odası da burada…
Öte yandan neden gittiğimi sorarsanız; size Kristof Colomb’un, Amerika’ya babasının hayrına gitmediğini hatırlatmak isterim :)
Bu yazı 2147 defa okundu
Bloguma http://ahmetanildindar.blogspot.com.tr/ adresinden erişebilirsiniz.
- Hoca Ne Düşünüyor? - 29/08/2014
- Türkiye’deki Yükseköğretimin Evrimi - 22/08/2014
- Ders Vermek… - 01/08/2014
Bir yanıt yazın