Uzaklara Gitmek ve Gelmek
Yola çıkmanın bendeki en kötü etkisi, aşırı heyecanlanmam ve bu yüzden yolculuk öncesi gösterdiğim sinirsel tepkilerdir.
Zira yola çıkmak demek, artık dönüşü olmayan bir sürecin başlaması demektir, en azından ben böyle düşünüyorum. Ama eminim Murphy kurallarının da etkisiyle seyahatlari eksikliklerle başlayan sadece tek ben değilimdir.
Haftasonu Samsun’a yaptığım ziyarette de bunu yaşadım.
Doğu Anadolu’dan gelecek birisi olarak en güzel aktarma noktası Merzifon’dur.
Zira Doğu’nun İstanbul arabaları Merzifon’dan geçerler ve aynı yer Batı’dan Karadeniz’e çıkış noktasıdır. Ve en güzel tarafı bölünmüş yolla ayrılmış olan Merzifon-Samsun arası 1.5 saat kadardır ki sabah güneşin doğuşu ile bu keyif bir başka olur.
Gecen cuma aksami otogara geldigimde fark ettigim durum etrafimda bir suru ogrencinin olmasiydi. Sanirim donem sonu idi ve gencler evlerine donuyorlardi. Bu gibi zamanlarda hic beklenmedik yerlerde karsilasilan kisilerin baslangiclar ayni sizin gibi dusuncelerle olmustur, Acaba nereye gidiyorlar? Ben de kendi kendime sorular sordum gorduklerim hakkinda; Malatya? Erzurum? Sivas?
33 numarali biletime gore oturdugum koltuga 3 tane daha talipli cikinca bakalim gece nasil bitecek gulumsedim ve maharetli muavin-yedek sofor’un amca-dayi-teyze nidalari altinda bizleri “oturtmasi” ile yol basladi. Dolunay’in verdigi aydinlik ve karlarin da etkisiyle Sivas yolu etrafi cok net seyredilebiliyordu. Ama 3 gecenin ikisini yolda gecirecek birisi olarak uyumayi tercih ettim ve burada film koptu. Haftanin getirdigi yorgunlukla gozlerim kapandi ve durtulerek uyandirildiktan sonra hatirladigim “abi karsi araca gec” sozleri hayal meyal zihnimde canlanmisti, yolun diger seridindeki karanlik otobuse bindigimde. Korkunc, zira uyku sersemligi ile karsidan karsiya gecerken gelen arabalara bile bakmamistim. Ben ne oluyor demeden ters istikamette yola devam etmeye basladik. Nedense sonra yanimdaki kisiden ogrendim, geldigim araba Merzifon’u geceli cok olmus zira biz Osmancik diye bir yerdeymisiz. Gulumsedim, demek ki sadece ben uyumamisim, cevval muavin-yedek sofor de uyumus.
Sonrasi ise daha komedi zira ben ve genc bir veledi Merzifon’un cevre yolunda birakirken 2. aracin muavini diyordu ki soyle duz gidin ileride otogari bulursunuz. Bu tarifle ben Bagdat’a bile giderim ama sabahin 4’unde bu kervan yolda duzulmez kardesim. Samsun yolu seyahatimin 3. ayagi ayaklarim uzerinde yuruyerek basladi. Hafif rampa olan ve bir sanayi sitesinin icinden gecen yolda yururken baska yolcular da gordum, karsi seritten ellerinde bavullarini surukleyerek goturen kizlar ve erkekler. Aklimda beliren soru seyahatimin basindaki soru idi “Acaba nereye gidiyorlar?”…
Bu yazı 2346 defa okundu
Bloguma http://ahmetanildindar.blogspot.com.tr/ adresinden erişebilirsiniz.
- Hoca Ne Düşünüyor? - 29/08/2014
- Türkiye’deki Yükseköğretimin Evrimi - 22/08/2014
- Ders Vermek… - 01/08/2014
Bir yanıt yazın