“Organize İşler” Bunlar…
Ne kadar ilginçtir değil mi yeni bir işe başladığımızda duyduğumuz heyecan, ofise ilk girdiğimiz andan itibaren içimizde beliren çekingenlik ve daha ilk ne yapılacağının bilinmemesi sebebiyle ortaya çıkan boşluk.
Bu boşluk ve hatta belirsizlik bir kaç gün daha devam eder çoğu zaman.
Etrafımızdaki herşeyi dikkatlice inceleriz, insanları gözlemleriz.
Su/kahve nereden alınır, tuvalet neresidir?
Kırtasiye malzemesi acaba sekreterden mi istenir yoksa şimdi bu sorunun zamanı değil mi?
Ben nerede oturacağım?
Ve gün sonu…
Yeni bir başlangıcın getirdiği heyacan ama hayli boş geçen koca bir gün. Sonra bir başka gün ve belki de bir başka gün daha. Soru aynıdır; acaba burası benim için iyi bir yer mi?
Nasıl başlar aslında hikaye?
Bir gazete ilanı, bir arkadaş referansı veya bir dostun itelemesi sonucu.
Nasıl başlarsa başlasın o ilk günler gerçekten farklıdır ve deriz ki bir daha asla bu duruma düşmeyeceğim.
Ama zaman geçer ve işyerinde geçen 3. veya 4. yeni günden sonra derimiz kalınlaşır ve artık o ürkek, çekingen çocuk gider ve yerine biz geliriz.
Böyle mi olmalı?
Acaba bu işin evrensel bir doğrusu var mı?
Merak ettim birçok defa yeni başladığım işlerde, acaba ilk değil ikinci gün ne olacak diye?
Hatırlarım üniversitede ilk iş günümde Bilgisayar Mühendisliği bölümünden birileri bana Algoritma ve Programlamaya giriş dersini satmaya çalışıyordu; “Yok canım, çok kolay aslında C++. Hem zaten sizin öğrencileriniz problemli tipler değiller”. “C++ mi? Bir yanlış anlaşılma olmalı, ben inşaat mühendisliği bölümünü bitirdim.” Ve bir delikanlı çıkar gelir; hadi len oradan rahat bırakın çocuğu der. Ardından ekler; “Hayatını kurtardım, sen benim kölemsin”. Welcome to li(f)e :)
Geçen 12 yılda yerli ve yabancılarla yurtiçinde/yurtdışındaki ofislerde çalışma şansım oldu. Güzel tecrübelerim ve anlatacak bir ton hikayem de oluştu.
Ve tabiki bir gözlemim de var bu yaşananlarda; Organize işler bunlar, organizasyon da yapının en temelinden yani senden-benden başlar.
İçimizde yoksa işleri organize etme yeteneği şu şarkı çalmaya başlar bir anda;
Organize İşler Bunlar – Nil Karaibrahimgil
Bu yazı 1140 defa okundu
Bloguma http://ahmetanildindar.blogspot.com.tr/ adresinden erişebilirsiniz.
- Hoca Ne Düşünüyor? - 29/08/2014
- Türkiye’deki Yükseköğretimin Evrimi - 22/08/2014
- Ders Vermek… - 01/08/2014
Bir yanıt yazın