Göreve Dönüş Yazısı
Kariyer yollarında engebeler ve zorluklar olur mu?
Kimi şanslıdır ve yolları açıktır, kimi şanssızdır işi rast gitmez.
Her iki tipte de arkadaşlarım var.
Her iki tipin de kendine göre zorlukları bulunuyor.
Birincinin üzerinde rahatlığın getirdiği rahatsızlığıyla, diğeri ise dertten kurtulamayan başlarıyla hayata devam ediyorlar.
Benim için 2011, askerde yalnız geçen bir yılbaşıyla başladı. Askerliğin son zamanları stresli geçti.
Sonra bir heyecan geldi ve 3 ayın sonunda beni Sudan’lı şoför yerine koyarak yevmiyeli “servis” veren birisi yaptılar.
İşim danışmanlık olsa anlarım ama full-time işte yevmiye sadece sinir bozucu bir gelişme.
Ardından tekrar İstanbul ve 1.5 aylık bir başka sinir bozucu süreç.
Berbat bir görüşme ortamı sağlayan ve sonuçta rezil olan bir bölüm başkanı ile geçen 1.5 ay.
İşin komiği aynı duruma 2 arkadaşım da düşmüş :) Rezillik bu yani :)
Ve peşinden gelen 1 aylık iş arama süreci.
Ülkenin içinde olduğu korkunç durumu gözlerimle görme şansı.
Bilgi ve görgü seviyesi yerlerde sürünen yöneticiler, yeni elemanı fırsat değil de tehdit algılayan “minik” beyinler.
Ve sonrasında kısa sürede sonuçlanan üniversiteye dönüş süreci.
Mart başından itibaren 9 aya yaklaşan ilginç bir süreç.
İçinde bol bol mide ağrısı vardı.
Alkol ve sigara yoktu ama umutsuzluk çoğunluktaydı. Ve bu zor anlarda eşimden aldığım destek ve güç ile aşılan zorluklar.
Geçen haftaki ödül töreninde sahneye çıkarken kendi kendime sordum, önüme çıkan zorluklara sebep olan insanları düşündüm.
Kim kazandı? Kim kaybetti?
Sanırım sonuçta ben kazandım halen ayakta olduğum için.
Bu yazı 1387 defa okundu
Bloguma http://ahmetanildindar.blogspot.com.tr/ adresinden erişebilirsiniz.
- Hoca Ne Düşünüyor? - 29/08/2014
- Türkiye’deki Yükseköğretimin Evrimi - 22/08/2014
- Ders Vermek… - 01/08/2014
Bir yanıt yazın