Finnish Staylaa, Ben Geldim :)

Vantaa Airport

Bir valiz, bir sırt çantası ve bir bilgisayar çantası ile seyyah gibi yollara düşüyorum. Neyle karşılaşacağımı tahmin ediyordum aslında; ama tabi iş başa düştümü anlaşılırmış herşey.

İstanbul’dan saat 08:50 de kalkan THY uçağı 12:30’da Vantaa Havalimanı’na indiğinde gördüğüm ilk manzara karlarla kaplı bir yüzey oldu, ha bir de sanırım ikinci dünya savaşından kalma eski bir Douglas DC3… veee ilk soru “nereye geldim abi ben??” Karla kaplı alanı görünce acaba dışarısı kaç derecedir diye düşünmeye başlamıştım ki, düşünmeme gerek kalmadan kapıdan yüzüme çarpan soğuk beni bi kendime getirdi. Valizleri aldıktan sonra bir sonraki hedef Helsinki’ye kalkan otobüsler ile (biletler hava alanında danışma masasından temin ediliyor) kalacağım evin anahtarını alacağım kuruma (HOAS) gitmek. Bu kurum ile ilgili bilgiyi daha sonraki yazılarımda belirteceğim.

HSL Bus Snow

Kural 1: Finlandiya’da halk otobüslerine binmek için şoförün görebileceği şekilde elinizi kaldırın ve ineceğiniz zaman mutlaka stop butonuna basın. Yoksa dümdüz geçip gidiyorlar. Bunu tecrübe edinmiş biri olarak ilk otobüsü kaçırdım ve ineceğim yerden iki durak sonrasında indim ve yaklaşık 40 kg yükü karın içinde sürükleyerek götürmek hiçte kolay olmadı. Bu arada valizimin tekerleri o gün kırılmadı ya, bir daha hiç kırılmaz artık :)

İlk defa gittiğiniz bir yerde yolunuzu yönünüzü bulmak için GPS kullanmanın en doğru seçenek olduğundan sanırım hemfikiriz. Evin anahtarlarını almak için gideceğim kurumu bulmak maksadı ile bende telefonuma GPS yükledim ve yönümü bulmaya çalıştım. Hakkını vermek lazım çok işime yarıyor tabi adresi doğru girersem :) Yanlış girdiğim adres sonucu bende kendimi iki sokak arkada buldum. Zaten yorulduğum için gözüme ilişen pizzacıya dalıp adres soracaktım ki o kutsanmış o mübarek kelimeler kulağıma ilişti: ” Süloo bi kalk amk ya git bak şu fırına pizzalar yanacak şimdi!!!” ve tanrı Türkleri yarattı :) Yüzümdeki gülümseme ile selamlaştık ve tanıştık. Sağolsun mekanın sahibi Cem abi beni kapıya kadar götürdü ve bende anahtarıma kavuştum. Ancak gün benim için henüz bitmedi :)

Bu yazı 963 defa okundu

Mehmet Yalçınkaya

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.